Ποταμός Αλφειός:η λύτρωση που έδωσε ο Δίας σε έναν απελπισμένο έρωτα.

της Γεωργίας Δημητρακοπούλου

Είναι συγκλονιστική, η βαθιά και παγκοσμιοποιημένη σκέψη των Αρχαίων Ελλήνων

Μέσα από τους μύθους της ελληνικής αρχαιότητας προβάλλει παντού και έντονα, το μέγιστο μήνυμα του παγκόσμιου πλανήτη, που εν τέλει ενώνεται απόλυτα μέσα από τα στοιχεία του περιβάλλοντος.

Οι αρχαιοελληνικοί μύθοι σχεδόν πάντα, συνδέουν τους ανθρώπους μεταξύ τους

μεταμορφώνοντάς τους σε κάποιο στοιχείο της φύσης

Νερό, αέρας, ποτάμι, κεραυνός, βροχή και πάει λέγοντας

Το ίδιο βεβαίως κάνουν και για τον ποταμό μας, τον Αλφειό....

------------------------------------------------------------------------------

Αλφειός:

Είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου και έχει μήκος 110 χιλιόμετρα. 

Πηγάζει στην Ασέα (Αρκαδία) και καταλήγει στην Ηλεία δημιουργώντας 

ένα σημαντικό βιότοπο και συνάμα ένα μαγευτικό τοπίο.

Γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, ο Αλφειός ερωτεύτηκε τη Νύμφη της Αχαΐας, Αρέθουσα. Εκείνη, όμως, δεν τον ήθελε και για να γλυτώσει από τον ενοχλητικό κι ερωτευμένο άνδρα, ζήτησε τη βοήθεια της θεάς Άρτεμης. Εκείνη, την τύλιξε σε ένα σύννεφο και τη μετέφερε στην Ορτυγία, νησάκι απέναντι από τις Συρακούσες, όπου τη μεταμόρφωσε σε πηγή. Ο Αλφειός περιπλανιόταν απελπισμένος για τον χαμένο του έρωτα, μέχρι που ο Δίας τον λυπήθηκε και τον μεταμόρφωσε στο μεγάλο ποταμό της Πελοποννήσου.

Ο παραπάνω είναι ένας από τους πολλούς μύθους που κυκλοφορούν για τον Αλφειό. 

Ο ποταμός πηγάζει από την Ασέα της Αρκαδίας και ένα κομμάτι της διαδρομής του είναι υπόγειο και μετά από διαδρομή 112 χιλιομέτρων και αφού διαρρεύσει τη Μεσσηνία, την Αρκαδία και την Ηλεία, εναποθέτει τα νερά του στην Επιταλιώτικη παραλία.

Εκεί, σχηματίζεται το Δέλτα, ένας υδροβιότοπος κοντά στο χωριό Επιτάλιο, ενταγμένος στο δίκτυο Natura 2000, που προστατεύεται και από τη συνθήκη Ramsar. Αμμώδεις όχθες, στενές νησίδες άμμου, χαμηλή βλάστηση αλλά και πλατάνια, σε συνδυασμό με τα υπέροχα χρώματα της φύσης συνθέτουν ένα πανέμορφο τοπίο.