Πριν λίγο ο Αλέκος Αλαβάνος εξέδωσε ανακοίνωση και χαρακτήρισε τις ενέργειες Τσίπρα απείρως εγκληματικότερες για την Ελλάδα, από αυτές του Μεταξά και του Παπαδόπουλου.
Εγώ ομολογώ, δεν σταματώ να παρακολουθώ τον Αλέξη Τσίπρα, με ανοιχτό το στόμα....
και του βγάζω το καπέλο!
Με λίγες κουβέντες σκεφτείτε
ποιος άλλος κατάφερε όλα αυτά τα αδιανόητα
που τελεσφόρησαν στα "μαγικά" χέρια του Τσίπρα
Καρατόμησε τον μέντορά του Αλαβάνο (ναι ναι αυτόν που τον πήρε από το χέρι...)
και τον εξανδραπόδισε με ταχύτητες ασύλληπτες από τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ουδείς να τον ψέγει αν όχι για Μακιαβέλι τουλάχιστον ως αχάριστο
Εκλέχτηκε το Γενάρη 2015 - πρώτη φορά αριστερά- υποσχόμενος ότι "θα σκίσει το καταραμένο μνημόνιο" και μας το φόρεσε σομπρέρο + έφερε και συμπληρωματικό μετά από 7 μήνες - με την δεύτερη φορά αριστερά Σεπτέμβρης 2015-
Κατάφερε να ξανακάνει εκλογές 9/2015 (αφού "εξαπάτησε" τους λοιπούς πολιτικούς αρχηγούς κατά τα λεγόμενά τους) και μοντάροντας την κοινοβουλευτική του ομάδα με ΛΙΣΤΑ , επέτυχε να έχει 153 βουλευτές που ψηφίζουν... με βαριά καρδιά όλα αυτά, που η πρώτη φορά αριστερά δεν θα δεχόταν ούτε να ψελιστούν !!!
Έσυρε την ελληνική κοινωνία 3 φορές μέσα σε 8 μήνες σε διαδικασία ψήφου (2 εκλογές + 1 δημοψήφισμα), γιατί τις αποφάσεις τις παίρνει ....ο κυρίαρχος λαός και οι στιγμές ήταν κρίσιμες
και ναι! καπηλεύεται ως νίκη του και τα 3 αποτελέσματα
ακόμα και το ΟΧΙ του ΔΗΜΟΨΗΦΪΣΜΑΤΟΣ ,
χωρίς αιδώ όμως σήμερα λέει στη Βουλή ότι είχε...αυταπάτες
Ξέχασε τον ...κυρίαρχο λαό, που τον διαφεντεύει εξοντωτικά με τις 153 ψήφους του και αν βουλευτής του,τολμήσει να διαφωνίσει αντικαθίσταται με συνοπτικές διαδικασίες, λες και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκαν ως αναλώσιμα πολιτικά ανταλλακτικά και όχι ως πρόσωπα
Μην ξεχάσω και τον τεράστιο πολιτικό άνδρα, τον Καμμένο, ο ορισμός της ..αξιοπιστίας, που κρατά με αυτοθυσία (ούτε μια φορά δεν παραιτήθηκε), τα δεξιά μπόσικα της πρωτοδεύτερης φορά αριστερά
Κινδυνεύουμε να γίνουμε ο σύγχρονος Μιθριδάτης, όσο αυτός εξελίσσεται στην σύγχρονη πολιτική Κομανέντσι, παρακολουθώντας με αντανακλαστικά...νεκρού τις μύριες όσες κολοτούμπες του
Υπέγραψε η -δεύτερη φορά αριστερά - την πώληση σε 1 νύχτα των 14 ελληνικών αεροδρομίων
προωθεί μέσα σε 7500 σελίδες νομοσχέδιο για πώληση ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ,
και ταυτόχρονα - η δεύτερη φορά αριστερά- ευνουχίζει τις όποιου επιπέδου φωνές εξέπεμπαν τα ελληνικά ΜΜΕ, κραδαίνοντας τις 4 άδειες που θα μοιράσει ο " μέγας άνδρας Παππάς" (όχι της Χρυσής Αυγής)
Ταυτόχρονα αντιμετωπίζει ως μαριονέτες τα ιδιωτικά ΜΜΕ ( τους απαγορεύει είσοδο στην Ειδομένη γιατι;;; ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει είσοδο στην ΕΡΤ)
ενώ την ίδια στιγμή υπουργοί και στελέχη της Κυβέρνησης σεριανούν καθημερινά στα αποδιοπομπαία αυτά ΜΜΕ.
Τσίπρας ο "κόφτης του καναλοτσαμπουκά"
Ο Όργουελ φοβόταν αυτούς που μας στερούν τη φωνή της ενημέρωσης
όμως ο Τσίπρας έχει ανέβει επίπεδο
κατάφερε να κάνει την αλήθεια μια "αριστερή πλαστελίνη" μαύρου χρώματος
Πως να μην τον αγαπούν οι "καλοί μας φίλοι ανά τον κόσμο;"
ΥΓ.
Θα χαρώ να δω παρατηρήσεις και σχόλια σας
Κυρία Δημητρακοπούλου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παραπέμπω στο Λόρδο Ντέιβιντ Όουεν, πρώην Υπουργό Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, νευροεπιστήμονα, ο οποίος έχει ασχοληθεί και με τη συγγραφή ενδιαφέροντων βιβλίων.
Σε ένα από αυτά, εισαγάγει τον όρο "Σύνδρομο της Ύβρεως", από τον οποίο "προσβάλλονται" κατά κύριο λόγο όσοι λαμβάνουν θέσεις εξουσίας, ιδιαίτερα πολιτικής.
Σύμφωνα με τον κ. Όουεν, για να κριθεί κάποιος ότι έχει αυτό το Σύνδρομο πρέπει να έχει τρία (3) τουλάχιστον από τα παρακάτω "συμπτώματα":
1. Ναρκισσιστική ροπή θέασης του κόσμου, ως μια τεράστια αρένα άσκησης εξουσίας και αναζήτησης της δόξας.
2. Προδιάθεση ανάληψης ενεργειών που στόχο έχουν να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας.
3. Ταύτιση με το Έθνος ή τον Οργανισμό.
4. Υπερβολική αυτοπεποίθηση που εκτείνεται μέχρι των ορίων της παντοδυναμίας.
5. Απώλεια της επαφής με την πραγματικότητα, συνδυαζόμενη με προοδευτική απομόνωση.
6. Αεικίνητοι ρυθμοί, απερισκεψία, παρορμητισμός.
7. Πεποίθηση πως, αντί να είναι υπόλογοι στο "τετριμένο" δικαστήριο των συναδέλφων ή της κοινής γνώμης, το μόνο δικαστήριο στο οποίο λογοδοτούν είναι η Ιστορία ή ο Θεός.
8. Τάση ομιλίας στο τρίτο πρόσωπο ή του βασιλικού "εμείς".
9. Δυσανάλογο ενδιαφέρον για την εμφάνιση.
10. Τάση να επιτρέπουν στην "ευρεία θέαση" της ηθικής ανωτερότητας ενός προτεινόμενου σκοπού να παραβλέπει τις ανάγκες της πρακτικότητας, και του υπολογισμού του σχετικού κόστους και των αποτελεσμάτων.
11. Μεσσιανικός τρόπος έκφρασης και τάση προς έπαρση.
12. Υπερβολική εμπιστοσύνη στην προσωπική κρίση και περιφρόνηση για τις συμβουλές ή την κριτική άλλων.
13. Ακλόνητη βεβαιότητα πως στο Δικαστήριο θα δικαιωθούν.
14. "Υβριστική ανικανότητα" κατά την οποία τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα επειδή η υπερβολική αυτοπεποίθηση οδήγησε τον ηγέτη στην αδιαφορία για τις λεπτομέρειες της πολιτικής.
Πρόκειται για έναν ψυχο-νευρολογικό όρο που δε στερείται επιστημονικού υπόβαθρου. Ως φαίνεται, ο κ. Τσίπρας, όπως και προκάτοχοί του, μάλλον έχει "αρπάξει" λίγο... Ο κ. Όουεν αναφέρει ότι όσο πιό σύντομα απομακρυνθεί ο "ασθενής" από την εξουσία, τόσο το καλύτερο για τον ίδιο και πολύ περισσότερο για το Λαό!!!
Σημείωση: Το Σύνδρομο της Ύβρεως δεν περιορίζεται μόνον σε Πρωθυπουργούς...