Κορινθία: Zεσταίνεται ξανά η αγορά στα λεμόνια

Για την εξέλιξη µιας καλής χρονιάς σε ό,τι αφορά τους Έλληνες λεµονοπαραγωγούς προϊδεάζουν αρκετές ενδείξεις αυτό το διάστηµα, όπως η αναµενόµενη αυξηµένη παραγωγή του προϊόντος, που είναι ελλειµµατικό στην Ελλάδα, και η υψηλή ποιότητά του σε όλες τις περιοχές της χώρας.

Μια από τις καλύτερες χρονιές προμηνύεται να είναι η φετινή για τους καλλιεργητές λεμονιών

Παράλληλα, η παραγωγή της Ισπανίας, που αποτελεί τη µεγαλύτερη χώρα-εξαγωγό του προϊόντος, αναµένεται µειωµένη, περίπου 27% σε σχέση µε την προηγούµενη σεζόν, ενώ και η ποιότητα των ισπανικών λεµονιών προβλέπεται ελαφρώς χαµηλότερη από πέρυσι, καθώς οι υψηλές θερµοκρασίες αρχές Μαΐου και ο ψυχρός καιρός, ειδικά στην περιοχή της Malaga, καθυστέρησαν τη διαδικασία της ωρίµανσης.

Όσον αφορά την Ελλάδα, φέτος οι αποδόσεις, για παράδειγµα, στην Κορινθία βρίσκονται στους 5-6 τόνους το στρέµµα, ελαφρώς υψηλότερες από πέρυσι, που πολύ λίγα κτήµατα είχαν καλή παραγωγή. Επίσης, αυξηµένη είναι και η ζήτηση από το εξωτερικό, όπου το λεµόνι χρησιµοποιείται κυρίως στα ροφήµατα. «Πάντα υπάρχει ζήτηση απ’ το εξωτερικό», λέει στην Agrenda ο πρόεδρος της Πανεγειάλειου Ένωσης Συνεταιρισµών, Θανάσης Σωτηρόπουλος.
Βέβαια, αν και οι τιµές παραγωγού για το λεµόνι βρίσκονται σε υψηλότερα επίπεδα από τα υπόλοιπα εσπεριδοειδή, έχουν καταγράψει πτώση από την αρχή της σεζόν, που ήταν αυξηµένες.

Στην Κρήτη βρίσκονται στα 45-50 λεπτά το κιλό, ενώ το Σεπτέβριο ήταν στο 1 ευρώ. «Πέρυσι αυτό το διάστηµα η τιµή βρισκόταν στα ίδια περίπου επίπεδα και το ∆εκέµβριο, που η συγκοµιδή ήταν στο φουλ, κινήθηκε χαµηλότερα, στα 40 λεπτά το κιλό, που ήταν και η χαµηλότερη τιµή της σεζόν», επισηµαίνει ο Μανούσος Ψαραδέλης, έµπορος από τα Χανιά.

Στην Κόρινθο, όπου η συγκοµιδή βρίσκεται τώρα σε πλήρη εξέλιξη, η τιµή παραγωγού βρίσκεται στα 30 λεπτά το κιλό, όπως και στο Αίγαιο, που η συγκοµιδή έχει τελειώσει. Σηµειώνεται ότι πέρυσι η µεγαλύτερη ποσότητα πουλήθηκε έναντι 40 λεπτών περίπου στο Αίγιο, τη βασική περιοχή της καλλιέργειας στην Ελλάδα, αν και αυτό το διάστηµα ήταν σε χαµηλότερα επίπεδα.



Οι σχετικά καλές τιµές παραγωγού για το λεµόνι σε σύγκριση µε τις αντίστοιχες για τα υπόλοιπα εσπεριδοειδή, λόγω του ελλείµµατος που υπάρχει στην εγχώρια αγορά, έχουν παρακινήσει πολλούς παραγωγούς τόσο στη Λακωνία όσο και στην Κρήτη να προχωρήσουν σε εµβολιασµούς, ιδιαίτερα των Μέρλιν, «υπέρ» των λεµονιών. 

«Η λεµονιά αφήνει ένα απ’ τα καλύτερα εισοδήµατα, καθώς κόβεται όλο το χρόνο, απ’ το Σεπτέµβρη έως τον Ιούλιο σε αντίθεση µε τα υπόλοιπα εσπεριδοειδή», επισηµαίνουν στην Agrenda παραγωγοί από την Κορινθία. Τα νέα δέντρα δίνουν παραγωγή σε 3-4 χρόνια περίπου, σχετικά γρήγορα σε σχέση µε άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες.

Η αύξηση της καλλιέργειας της λεµονιάς λόγω της τιµής του προϊόντος παρατηρείται και στις Η.Π.Α., όπου µαζί µε τα µανταρίνια, είναι τα µόνα εσπεριδοειδή που παρουσιάζουν αύξηση όσον αφορά τις εκτάσεις.

Υψηλές τιµές και στην Ινδία
Σε υψηλότερες τιµές κατά ένα δολάριο το κιλό, απ’ την περσινή χρονιά έχει οδηγήσει η χαµηλή παραγωγή στη δυτική Ινδία, τη 2η µεγαλύτερη παραγωγό-χώρα µετά το Μεξικό, σε συνδυασµό µε την αυξηµένη ζήτηση, η οποία ενισχύεται από τις υψηλές θερµοκρασίες. Αξίζει να σηµειωθεί ότι στην Ινδία τα λεµόνια χρησιµοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ενός ροφήµατος, που καταναλώνεται όταν οι θερµοκρασίες είναι µεταξύ 32 και 35 βαθµών.

Ακόµα να βρουν την υγειά τους τα δέντρα
Ραγδαία µειώθηκε η καλλιέργεια της λεµονιάς στην Ελλάδα µετά τον παγετό του 2004, απ’ τον οποίο ακόµα δεν έχουν «συνέλθει» τα δέντρα, όπως αναφέρουν στην Agrenda παραγωγοί και παράγοντες του κλάδου. Σύµφωνα µε τον πρόεδρο της ΠΕΣ, Θανάση Σωτηρόπουλο, η παραγωγή της ΠΕΣ είναι ετησίως 5.000 τόνοι, ενώ πριν τον παγετό παράγονταν 45.000-50.000 τόνοι. 

Ως εκ τούτου, οι εξαγωγές είναι σε χαµηλά επίπεδα σε σχέση µε τις αντίστοιχες πριν το 2004, ενώ πριν το ’90 ανερχόντουσαν σε 70.000-80.000. Σηµειώνεται ότι πέρυσι η παραγωγή της Ένωσης ήταν 7.000-8.000 τόνοι, υψηλότερη από φέτος λόγω των βροχών και των υψηλών θερµοκρασιών του περασµένου Μαΐου που προκάλεσαν ζηµιές στην ανθοφορία και κακή καρπόδεση. 

Μετά τη ζηµιά του 2004 οι αποδόσεις µειώθηκαν αισθητά. «Αν και την πρώτη χρονιά δε φαινόταν η έκταση της ζηµιάς, φάνηκε καθαρά στη συνέχεια», επισηµαίνει η παραγωγός απ’ την Κορινθία Αγγ. Γιουρούκου, προσθέτοντας ότι πριν το ‘04 η παραγωγή ήταν 25 τόνοι σε ένα κτήµα, ενώ µετά 10-12 τόνοι, καθώς τα δέντρα είναι πιο ευαίσθητα στην κορυφοξήρα. 

Αρκετοί παραγωγοί προχωρούν σε φυτεύσεις όψιµων ποκιλιών προκειµένου να έχουν προϊόν το καλοκαίρι, που υπάρχει έλλειµµα στην αγορά, αλλά και της πρώιµης Ιντερντονάτο. Ωστόσο, «στην Ελλάδα οι αναδιαρθρώσεις γίνονται µεµονωµένα, σε αντίθεση µε την Ισπανία, Ιταλία και Τουρκία», επισηµαίνει ο κ. Σωτηρόπουλος.

agronews