Στο μυαλό μου η έκθεση της Τεγέας φάνταζε ως ένα πολύ σημαντικό γεγονός την καλοκαιρινή περίοδο.
Θυμάμαι αγρότες να εκθέτουν τα προϊόντα τους, διαφημίζοντας πολλές ποικιλίες αγροτικών προϊόντων ακόμα και ράτσες ζώων, όπως προβάτων.
Θυμάμαι πολλούς επίσης εκθέτες διαφόρων αγροτικών μηχανημάτων και όχι μόνο.
Η επίσκεψη στην έκθεση ήταν υποχρεωτική σχεδόν, γιατί έδινε την ευκαιρία να γνωρίσει κανείς καινούρια προϊόντα, νέα εργαλεία και μηχανήματα, τα οποία έδιναν τη δυνατότητα στους ενδιαφερόμενους να βελτιώσουν τις παραγωγικές τους δυνατότητες.
Ακόμα και πρόσφατα, κατά την περίοδο που είχα την τύχη και την τιμή να είμαι Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας η εικόνα της έκθεσης ήταν ικανοποιητική με δεκάδες εκθέτες.
Ήταν μία έκθεση που τουλάχιστον αντιπροσώπευε τον τίτλο της ως Παμπελοποννησιακή.
Αυτό που αντίκρισαν τα μάτια μου φέτος και μάλιστα μετά από δύο χρόνια αποχής, κατά την 50η διοργάνωση της έκθεσης, θα το χαρακτήριζα επιεικώς αποκαρδιωτικό.
Μία έκθεση καρικατούρα, μία έκθεση θεσμών και όχι παραγωγών και επιχειρηματιών, μία έκθεση με τα μισά περίπτερα κενά και από τα υπόλοιπα, τα περισσότερα να καλύπτονται από τον Τεγεατικό Σύνδεσμο, την Περιφέρεια Πελοποννήσου, τον Δήμο Τρίπολης, τον ΦοΔΣΑ, την Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας, το Πολεμικό Μουσείο Τρίπολης, το Επιμελητήριο Αρκαδίας, τον ΕΕΣ, τον Σύλλογο ΑμεΑ και λοιπούς φορείς ( δηλαδή φωτογραφίες.). Ευτυχώς που υπήρχαν και αυτοί. Και κάπου ενδιάμεσα να υπάρχει ένας παραγωγός από την Κρήτη και ελάχιστοι ίσως και λιγότεροι από τα δάχτυλα του ενός χεριού εκθέτες από την Τρίπολη.
Αν θεωρείτε κύριοι διοργανωτές και λοιποί εμπλεκόμενοι φορείς ότι αυτό είναι Παμπελοποννησιακή Έκθεση ή κάνετε λάθος ή είστε εκτός πραγματικότητας.
Και αυτό μην θεωρηθεί ως αντιπολιτευτικός λόγος, αλλά δυστυχώς είναι μία πραγματικότητα, για την οποία δέχθηκα πολλά παράπονα τόσο από επισκέπτες, όσο και κυρίως από παραγωγούς και ανθρώπους της αγοράς της Αρκαδίας.
Ακούγοντας μάλιστα τον κ. Νίκα να λέει πως σχέδιο του είναι μία έκθεση του Νότου αντίβαρο στην έκθεση της Θεσσαλονίκης , προχωρώντας και σε συμφωνία με την παραπάνω έκθεση, βλέποντας την συγκεκριμένη εικόνα, μου ήρθε στο μυαλό μία εφημερίδα η «Φωνή των Γκραβάρων» που κάποτε έγραψε "η συνάδελφος εφημερίδα «Times» της Νέας Υόρκης".
Τα πράγματα είναι απλά κύριοι.
Ή διοργανώνουμε μία έκθεση που να ανταποκρίνεται στον βαρύγδουπο τίτλο της ως Παμπελοποννησιακή ή μην την κάνουμε καθόλου.
Βαγγέλης Γιαννακούρας
Περιφερειακός Σύμβουλος Αρκαδίας
τέως Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας
Πόση είναι η αγωνία σου κύριε Γιαννακούρα να μείνεις, κατά τη δική σου εκτίμηση, στο προσκήνιο...Δεν καταλαβαίνεις πως ΟΛΑ έχουν ένα τέλος; Έστω κι αν όλα αυτά τα χρόνια που υπηρέτησες την Αρκαδία έκανες ό,τι περνούσε από τα χέρια σου για να προκόψει (...η Αρκαδία), δε νομίζεις ότι κουράστηκες πια και πρέπει να "παρκάρεις"; Αν δεν το έχεις καταλάβει, η Αρκαδία για το καλό σου θα σε κάνει να το καταλάβεις στις επόμενες εκλογές, περιφερειακές ή εθνικές. Αυτό δεν αφορά μόνον εσένα, για να μη γίνει παρεξήγηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή