ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Μεγα/λης: Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Φέτος, οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις της 8ης Μάρτη, δυστυχώς συναντώνται με το προδιαγεγραμμένο έγκλημα δεκάδων ανθρώπων, κυρίως νέων παιδιών στα Τέμπη. Έγκλημα με ηθικούς αυτουργούς τις αστικές κυβερνήσεις και το κράτος τους, που θυσιάζουν τις λαϊκές ανάγκες, την ασφάλεια και τη ζωή του λαού μας για να υπηρετήσουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Όλοι σήμερα μιλούν για την ισότητα των φύλων και τις ίσες ευκαιρίες, αλλά αξιοποιούν τις διακρίσεις σε βάρος της γυναίκας για την ένταση της εκμετάλλευσης.

Μιλούν για γυναικεία συμμετοχή στα «κέντρα λήψης αποφάσεων», όμως αυτή η συμμετοχή δεν εμπόδισε ούτε την επέκταση της φθηνής και μερικής απασχόλησης των γυναικών, ούτε τις απολύσεις εγκύων. Αντί για ουσιαστική στήριξη της οικογένειας, κοροϊδεύουν με τα vouchers και τις νταντάδες της γειτονιάς ή βάζουν τις εργαζόμενες να υπογράψουν ότι δε θα μείνουν έγκυες.

Η ιστορική επέτειος της 8ης Μάρτη, δεν είναι γιορτή. Είναι μια ημέρα αφιερωμένη στους σκληρούς αγώνες των εργατριών και εργατών για ίσα μεροκάματα ανδρών και γυναικών, για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, για λιγότερες ώρες εργασίας. Μια ημέρα που θυμίζει ότι : Το πραγματικά προοδευτικό στην ιστορία των κοινωνιών και της ταξικής πάλης, είναι να μην υποτάσσεσαι σε αρνητικούς συσχετισμούς, αλλά να παλεύεις για να τους αλλάξεις.

Κάθε γυναίκα πρέπει να κάνει μια κρίσιμη και αποφασιστική για το μέλλον της επιλογή, με τη συμμετοχή της παντού. Στους γυναικείους συλλόγους της ΟΓΕ, στα εργατικά σωματεία, στα Δημοτικά Συμβούλια, το κοινοβούλιο. Καλές οι συναντήσεις για τσάι και οι θεωρητικές συζητήσεις, αλλά όταν συνοδεύονται από δράση.

Καλούμε κάθε γυναίκα να μετατρέψει την αγανάκτηση σε μαχητική ριζοσπαστική διεκδίκηση,ακολουθώντας έναν διαφορετικό δρόμο. Τον δρόμο της ελπίδας και της πάλης, για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στην εργασία, στην κοινωνική στήριξη της μητρότητας, της οικογένειας, τον δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, με βάση τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα του 21ου αιώνα.

Στο έδαφος της συλλογικότητας, της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης, των κοινών ταξικών συμφερόντων, στον κοινό αγώνα ανδρών και γυναικών χτίζεται η "ασπίδα προστασίας" για κάθε γυναίκα. Συνειδητοποιείται η δύναμη που έχουν στα χέρια τους απέναντι στην εξουσία του κεφαλαίου, για να ξεριζωθεί η γενεσιουργός μορφή βίας, δηλαδή η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση.

Οι Δ.Σ της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δήμο Μεγαλόπολης

Κατσιρούμπας Ε. Γιώργος & Παναγουλοπούλου Λίλα.