τρισάγιο και έγινε κατάθεση στεφάνων
στη μνήμη των 212 εκτελεσθέντων
από τους Γερμανούς
στις Βίγλες της Μεγαλόπολης,
στις 24 Φεβρουαρίου 1944.
Παρόντες ήταν ο Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας κ. Γιαννακούρας, ο δήμαρχος Μεγαλόπολης κ. Δ. Παπαδόπουλος, ο Δήμαρχος Καλαμάτας κ Νίκας, ο ειδικός σύμβουλος του υπουργού Εσωτερικών, Μαρίνος Ρουσιάς.
Eπίσης περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών της περιοχής.
Το «παρών» έδωσε και ο Γερμανός επιτετραμμένος στην Ελλάδα Marc Bogdahn, εκπρόσωπος της γερμανικής Κυβέρνησης, ο οποίος για ακόμα μία φορά θέλησε με την παρουσία του να αναγνωρίσει αυτό το έγκλημα πολέμου.
Υπάλληλος του Δήμου διάβασε το προσκλητήριο πεσόντων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγής, έγινε κατάθεση στεφάνων και τέλος η ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου από τη Φιλαρμονική Μεγαλόπολης.
Το ιστορικό γεγονός έχει καταγραφεί ως εξής:
Τις πρωινές ώρες της 23ης Φλεβάρη του 1944 , ομάδα κρούσης του ΕΛΑΣ υπό τον ανθυπολοχαγό Γιώργη Κερκεμέζο από την Καμάρα Φαλαισίας, έστησε ενέδρα στη θέση Βίγλες πλησίον του Χωριού Μαλωτά.Στην ενέδρα χτυπήθηκε Γερμανική στρατιωτική δύναμη τριάντα περίπου ανδρών, οι περισσότεροι αξιωματικοί, που επέβαιναν επί αυτοκινήτων και κινιόταν στο δημόσιο δρόμο Μεγαλόπολης –Τρίπολης.
Την επομένη οι Γερμανοί πήραν από τις φυλακές της Τρίπολης κρατούμενους , καθώς και αγρότες από την περιοχή και τους μετέφεραν στη θέση «Βίγλες». Εκεί έστησαν τα πολυβόλα στον λόφο, τους έβαλαν στη σειρά και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ.
Μετά την εκτέλεση, την ίδια μέρα, οι Γερμανοί κατέβηκαν στη Μεγαλόπολη, όπου συνέλαβαν πολλούς, άνδρες και γυναίκες, για ν’ ανοίξουν λάκκους και να θάψουν τους εκτελεσμένους.
Η ταφή έγινε χωρίς να ψαλθεί καμιά νεκρώσιμη ακολουθία, αλλά με σιωπηλά κλάματα.
Πηγή: pna
Μάλιστα,μόνο που τρίζουν τα κόκαλα και των 212 εκτελεσθέντων με κάτι τύπους σαν τον βολεμένο πασόκο-συριζαίο εργατοπατέρα της ΔΕΗ που κρατάει το πλακάτ για τους Γερμανούς του 1944.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο οξύμωρο και προκλητικό είναι να κρατάει πλακάτ αυτός που παράλληλα εκπροσωπεί σήμερα αυτούς που προσκυνούν τους Γερμανούς Ναζί και ως σύγχρονοι εφιάλτες κουκουλοφόροι και προδότες παρέδωσαν την Μακεδονία και αυτήν την στιγμή παραδίδουν κι άλλο έδαφος της Κύπρου στους Τούρκους χωρίς να αντιδρά κανείς.
Αφιερωμένο!!!
Άκου ρε γιε της Καλογραιάς,
ο φίλος σου είμαι ο Πανουργιάς
και το δεξί σου χέρι
κι εκείνος που καλύτερα
απ’ ολουνούς σε ξέρει.
Λένε πως παίζεις με χανουμάκια,
με τουρκοπούλες και Καλογραιές
και σ’ αραδιάζουνε βρισιές.
Πως μπαινοβγαίνεις στους μαχαλάδες,
με ντερβησάδες στήνεις χορό
και με ρωτάν και τι να πω;
Λένε πως έχεις αλισβερίσι,
μ’ Αλή Πασάδες κάνεις χωριό
και σε ρωτάω τι να τους πω.
Πες τους ρε φίλε Πανουργιά,
(ορέ) έχω στον πούτσο μου βιολιά,
έχω και τουμπερλέκια
κι όπως γουστάρω τα βαρώ
και σπάω τα ζεμπερέκια.
Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω
και αν αργήσω δώσ’ τους κι αυτό,
είναι τ’ αρχίδια μου τα δυο.
Όπως στα λέω να τους τα γράψεις,
όπως στα λέω να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης σεβνταλής,
Καραϊσκάκης μπεσαλής.
Καραϊσκάκης γεια χαρά,
γεια σου ρε γέρο του Μοριά
και γεια που σ’ αγαπάνε.
Γεια τους που δε λυγίζουνε
και που δεν προσκυνάνε.
Λένε για μένα τα καρακόλια,
άκου τι λένε να μη γαμεί,
μίλα κι εσύ ρε Θοδωρή.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Κολοκοτρώνης και Γιωργής,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.
Γεια σου Ανδρούτσο, γεια χαρά,
γεια σας παιδιά μου αητόπουλα,
που `χετε αητό πατέρα
κι όποιος δε με κατάλαβε,
τότε ας μας κάνει αέρα.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Ανδρούτσος, Γιώργης, Θοδωρής.
Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω,
έτσι μου είπαν λόγω τιμής,
Ανδρούτσος, Γιώργης, Θοδωρής.
Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω,
έτσι μου είπαν λόγω τιμής,
μαζί τους είμαστε κι εμείς
μαζί σας είμαστε κι εμείς.