Ήταν ίσως το «Τέλος της μικρής μας πόλης» -γραμμένο όμως από την ανάποδη, με αίμα, ψέμα και υπέρβαση της κατεστημένης ηθικής-, με λίγο από «Μάτια ερμητικά κλειστά» σε μια επαρχιακή συνωμοσία ανθρώπων «συζητήσιμων ηθών», καθώς, εκτός του φόνου, στην υπόθεση ανθρωποκτονίας του πλοιάρχου Θανάση Λάμπρου υπάρχει η έξαψη της φαντασίας για μια κοινόχρηστη «βίλα οργίων» – και δη στον τόπο του εγκλήματος.
Αυτή όμως είναι και μια ιστορία παρανοϊκής ζήλιας, απιστίας και προδοσίας που πληρωνόταν με εκδικητικό σεξ, δηλαδή και πάλι με προδοσία, η οποία και αυτή οδηγούσε σε άλλη μία, ακόμη χειρότερη προδοσία και τελικά σε μια μονομαχία θανάτου. Ηταν μια σχέση πάθους που ξεκίνησε από τον πόθο μιας έφηβης για τον γόητα του χωριού και πνίγηκε στην καχυποψία και το τυφλό μίσος, ένα παρ’ ολίγον «τέλειο έγκλημα» που διαπράχθηκε κάτω από τη φαινομενικά φιλήσυχη, ανεπανόρθωτα ανιαρή επιδερμίδα μιας επαρχιακής κωμόπολης της Πελοποννήσου. Κάπως έτσι θα μπορούσε να δει κάποιος το φονικό στην Κοιλάδα της Αργολίδας, αλλά και σαν ένα από τα μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι, με όλη τη μαστοριά της Αγγλίδας συγγραφέως στην ανάδειξη του κακού.
Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση ο δαιμόνιος νους πίσω από τις ενέργειες της πρωταγωνίστριας είναι η ίδια η φόνισσα. Και αντί για την ομίχλη και τη σκοτεινιά της βρετανικής εξοχής, το έγκλημα συνέβη στο ξασπρισμένο από τον ήλιο τοπίο της παραθαλάσσιας Κοιλάδας, σε ένα τοπίο χαρακτηριστικά ελληνικό, το οποίο, θα έλεγε κανείς κάνοντας ένα μακάβριο λογοπαίγνιο, έχει «εξ αίματος» γειτνίαση με τις Μυκήνες. Εκεί όπου σε ένα πολύ μακρινό παρελθόν η Κλυταιμνήστρα, σύμφωνα με τον μύθο, την «Ορέστεια» του Αισχύλου κ.ο.κ., δολοφόνησε τον σύζυγό της και βασιλιά Αγαμέμνονα με τη βοήθεια του εραστή της και αφού είχαν προηγηθεί, κυριολεκτικά ομηρικά, πάθη και μίση στα μυκηναϊκά ανάκτορα.
Μόνο που, στη μοντέρνα εκδοχή της, η συζυγοκτόνος έκανε κάτι πολύ πιο παράτολμο από την αρχαία φόνισσα, κάτι αδιανόητα θρασύ: σαν χαροκαμένη χήρα και μάνα μιας δεκάχρονης κόρης εμφανίστηκε παντού, έδωσε πάμπολλες συνεντεύξεις, προκάλεσε την Αστυνομία να ερευνήσει το σπίτι της, επανέλαβε καταλεπτώς το άλλοθί της, δεν δίστασε να παραστεί δύο φορές στο «Φως στο Τούνελ», μια εκπομπή που κατεξοχήν δρα συμπληρωματικά στο έργο των Αρχών, ζωντανά και σε πραγματικό χρόνο. Γενικώς, η Δήμητρα Βούλγαρη έκανε ό,τι περισσότερο μπορούσε προκειμένου να εκτεθεί όσο καμία χήρα δολοφονημένου που θα μπορούσε να θυμηθεί κάποιος. Και όλα αυτά υποτίθεται πως τα έκανε επειδή, κατά δική της δήλωση, είχε θέσει ως σκοπό της ζωής της την αποκάλυψη και την παραδειγματική τιμωρία εκείνου ή εκείνων που σκότωσαν τον άντρα της.
Η Δήμητρα Βούλγαρη, μάλιστα, επέμενε από την πρώτη στιγμή, μάλλον διερρήγνυε τα ιμάτιά της, ότι ο χαμός του άντρα της οφείλεται ξεκάθαρα σε δολοφονική ενέργεια και όχι σε αυτοκτονία. Προς την εκδοχή της αυτοχειρίας, όσο απίθανη κι αν φάνταζε ακόμη και στα μάτια του απλού παρατηρητή, έτεινε ακόμη και ο ιατροδικαστής που εξέτασε το πτώμα του Θανάση Λάμπρου.
Οπότε, εάν επιβεβαιωθεί πέραν πάσης αμφισβήτησης ότι στις 8 Δεκεμβρίου του 2014 ο 42χρονος πλοίαρχος πυροβολήθηκε δις από το χέρι της συζύγου του, η Δήμητρα Βούλγαρη θα έχει καταφέρει να περιπαίξει τους πλέον έμπειρους και κατεξοχήν αρμόδιους στην εξιχνίαση εγκλημάτων διαψεύδοντάς τους. Διότι, ανάμεσα στον φόνο και την ομολογία της, δηλαδή επί σχεδόν οκτώ μήνες ενός παρατεταμένου θεατρικού μονόπρακτου, δεν σταμάτησε να λέει σε όλους τους τόνους: «Πλανάται η Αστυνομία και ο ιατροδικαστής.
Ο Θανάσης δεν αυτοκτόνησε. Δολοφονήθηκε. Απαιτώ να βρεθεί άμεσα ο δράστης». Συμπλήρωνε δε σιωπηρά: «Και αυτός ο δράστης δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι η γυναίκα του, εγώ, η χήρα».
Αρνείται την ομολογία της
Ωστε η Δήμητρα είχε προσπαθήσει να σκηνοθετήσει την αυτοκτονία του συζύγου της; Πριν από λίγες ημέρες, τα ξημερώματα της Παρασκευής 24 Ιουλίου, και ύστερα από μια εξουθενωτική διαδικασία ανάκρισης που διήρκεσε περίπου 16 ώρες, «έσπασε» υπό τις συνεχείς και πιεστικές ερωτήσεις των αστυνομικών του Τμήματος Ασφαλείας.
Η Δήμητρα Βούλγαρη, τουλάχιστον σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες, ομολόγησε ότι τον Δεκέμβριο του 2014 σκότωσε τον σύζυγό της. Ακολούθως, την προηγούμενη Τετάρτη 29 Ιουλίου, η χήρα προφυλακίστηκε με τη σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα και οδηγήθηκε στις Φυλακές Κορυδαλλού. Από εκεί, μέσα από το κελί της, η Δήμητρα Βούλγαρη μίλησε στο «ΘΕΜΑ» απορρίπτοντας, όμως, την κατηγορία που τη βαραίνει:
«Σας το λέω και ας με κρίνει ο Θεός γι’ αυτό. Δεν σκότωσα εγώ τον άντρα μου.Δεν είχα κανέναν λόγο να καταστρέψω τη ζωή μου και τη ζωή του παιδιού μας».
Η 37χρονη Δήμητρα, μέχρι πρότινος καθηγήτρια Αγγλικών της Κοιλάδας, είναι κατηγορηματική όσον αφορά στην ομολογία που απέσπασαν οι αστυνομικοί:
«Δεν είπα ποτέ στην Αστυνομία ότι σκότωσα τον άντρα μου, πρέπει να με πιστέψετε. Αυτή τη στιγμή έχω χάσει τον άντρα μου και το μόνο που μου έχει μείνει είναι η κόρη μου. Θέλω και πρέπει να μείνω δυνατή για το παιδί μου».
«Οι έρευνες να επεκταθούν και σε άλλα πρόσωπα του ευρύτερου περιβάλλοντος», δηλώνει στο «ΘΕΜΑ» ο διακεκριμένος ποινικολόγος και συνήγορος υπεράσπισης της Δήμητρας Βούλγαρη, Σπύρος Ρομποτής (αριστ.).
«Στο δικαστήριο θα επιδιώξουμε η κατηγορούμενη να τύχει μιας δίκαιης δίκης», δηλώνει ο δικηγόρος της οικογένειας Λάμπρου, Γιώργος ΓεωργόπουλοςΑπό την πλευρά του, ο συνήγορος υπεράσπισης της Δήμητρας Βούλγαρη, ο διακεκριμένος ποινικολόγος Σπύρος Ρομποτής, επισημαίνει στο «ΘΕΜΑ»:
«Οπως αντιλαμβάνεστε, τα σημεία τα οποία επιχειρούνται να αναδειχθούν ως σημαντικά από τις Αρχές μόνο ικανά για τη θεμελίωση μιας τόσο σοβαρής κατηγορίας δεν είναι. Κατά την άποψή μου, οι έρευνες δεν θα πρέπει να περιοριστούν μόνο στην εντολέα μου, αλλά να επεκταθούν και σε άλλα πρόσωπα του ευρύτερου περιβάλλοντος των φερομένων ως θύτη και θύματος».Τη δική του άποψη για την υπόθεση δίνει ο δικηγόρος της οικογένειας Λάμπρου, Γιώργος Γεωργόπουλος:
«Η απόφαση περί της προσωρινής κρατήσεως της κατηγορουμένης, κατόπιν της σύμφωνης γνώμης ανακριτή και εισαγγελέα, ικανοποιεί εξαρχής τους εντολείς μου. Βεβαίως ο δικός τους άνθρωπος δεν μπορεί να επιστρέψει στη ζωή, ωστόσο μια πρώτη δικαίωση έχει επέλθει για εμάς. Αδιαμφισβήτητα, η σημερινή απόφαση μας δικαιώνει. Στο δικαστήριο θα επιδιώξουμε η κατηγορούμενη να τύχει μιας δίκαιης δικής».Το εάν η Δήμητρα Βούλγαρη ομολόγησε ή όχι, εάν παραδέχτηκε το έγκλημα και είναι στ’ αλήθεια η φόνισσα του Θανάση Λάμπρου, φαίνεται ότι θα εξακολουθήσει να καλύπτεται από ένα νέφος αμφιβολίας – πλέον όμως όχι τόσο πυκνό όσο τους προηγούμενους μήνες, όταν ο πλοίαρχος θεωρούνταν αυτόχειρας.
Φαίνεται όμως ότι η εξαιρετική ικανότητα της Δήμητρας Βούλγαρη να θολώνει τα νερά γύρω από το άτομό της, να διχάζει και να σπέρνει την αμφιγνωμία παραμένει ακέραιη παρά την κατάρρευσή της, όπως καταγράφηκε και αναπαράχθηκε κατά κόρον μέσω της τηλεόρασης.
Καθώς η υπόθεση του φονικού στην Κοιλάδα ήταν ποικιλοτρόπως ιδανική για να διεγείρει το ενδιαφέρον και τη φαντασία του κοινού, στην πλειονότητά τους τα βασικά στοιχεία είναι ήδη γνωστά. Ωστόσο, σήμερα το «ΘΕΜΑ» φωτίζει κάποιες κρυφές πτυχές της τραγωδίας, όπως ότι το κίνητρο του Θανάση Λάμπρου να εγκαταλείψει το μπάρκο του σε αλιευτικά γαρίδας στη Μαδαγασκάρη και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Κοιλάδα ήταν «η υπεράσπιση της ανδρικής του τιμής».
Καθώς η υπόθεση του φονικού στην Κοιλάδα ήταν ποικιλοτρόπως ιδανική για να διεγείρει το ενδιαφέρον και τη φαντασία του κοινού, στην πλειονότητά τους τα βασικά στοιχεία είναι ήδη γνωστά. Ωστόσο, σήμερα το «ΘΕΜΑ» φωτίζει κάποιες κρυφές πτυχές της τραγωδίας, όπως ότι το κίνητρο του Θανάση Λάμπρου να εγκαταλείψει το μπάρκο του σε αλιευτικά γαρίδας στη Μαδαγασκάρη και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Κοιλάδα ήταν «η υπεράσπιση της ανδρικής του τιμής».
Το χωριό βοούσε για κάποιες πτυχές της προσωπικής ζωής της Δήμητρας Βούλγαρη. Μόλις επέστρεψε ο Θανάσης Λάμπρου, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αναζητήσει ένα συγκεκριμένο άτομο, κάποιον 19χρονο, που ο ίδιος θεωρούσε ως εραστή της γυναίκας του. Όταν ήρθε αντιμέτωπος με αυτόν, ο Θανάσης προσπάθησε να συγκρατηθεί, αλλά παρασύρθηκε σε άγριο καβγά, ο οποίος σταμάτησε μόνο όταν παρενέβησαν κάποιοι πιο ψύχραιμοι. Εφόσον με τη βία δεν κατάφερε κάτι, η σκέψη του, θολωμένη όπως φέρεται τώρα πλέον η ίδια η Βούλγαρη να έχει πει, «στράφηκε στην εκδίκηση» με συμπεριφορά ανάλογη με εκείνη που είχε ακούσει πως είχε η γυναίκα του.
Η ζήλια, όμως, πέρα από κάθε λογική, ήταν αυτό που ένωνε το ζεύγος Λάμπρου – έστω κι αν τους διέλυε με διαρκείς, τρομακτικής έντασης καβγάδες. Μόλις η Δήμητρα πείστηκε ότι ο άντρας της είχε πάψει να τιμά το στεφάνι του, άφησε τον φθόνο της να εκραγεί, αναπτύσσοντας μια εμμονή με το κινητό τηλέφωνο του Θανάση, γύρω από το οποίο γίνονταν κανονικές εχθροπραξίες.
Η ζήλια, όμως, πέρα από κάθε λογική, ήταν αυτό που ένωνε το ζεύγος Λάμπρου – έστω κι αν τους διέλυε με διαρκείς, τρομακτικής έντασης καβγάδες. Μόλις η Δήμητρα πείστηκε ότι ο άντρας της είχε πάψει να τιμά το στεφάνι του, άφησε τον φθόνο της να εκραγεί, αναπτύσσοντας μια εμμονή με το κινητό τηλέφωνο του Θανάση, γύρω από το οποίο γίνονταν κανονικές εχθροπραξίες.
«Το είχε πάντα μαζί του. Στο παντελόνι του, κάτω από το μαξιλάρι του, μέχρι και στο εσώρουχό του έκρυβε το κινητό για να μην το βρω», ισχυρίζεται η Δήμητρα Βούλγαρη στην απολογία της. Προσθέτει, δε, ότι «έβγαινε συνέχεια έξω, σκορπούσε χρήματα σε ποτά και γυναίκες, σε αλλοδαπές πόρνες. Δεν το άντεχα αυτό».Παρά τη νοσηρότητα στην οποία κατρακυλούσε η 12ετής γαμήλια σχέση τους, η βραδιά πριν από το φονικό ήταν αφιερωμένη στο σαρκικό πάθος που, με κάποιον τρόπο, ποτέ δεν έλειψε ανάμεσά τους – και παρόλο που υπήρχε, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον Θανάση, ένα συγκεκριμένο πλέον τρίτο πρόσωπο: επρόκειτο για μια εντυπωσιακή, γοητευτική γυναίκα, με σταχτόξανθα μαλλιά και μάτια σε μια πολύ παράξενη απόχρωση του γαλανού. Κάποιοι λένε πως εργάζονταν μαζί στο σκάφος γνωστού γόνου εφοπλιστικής οικογένειας, όπου ο Θανάσης προσέφερε τις υπηρεσίες του ως πλοίαρχος. Είναι πολύ πιθανόν ότι ο καπετάνιος, στο πρόσωπο αυτής της άγνωστης γυναίκας, είχε βρει τον έρωτα που είχε βιώσει τόσο άσχημα στην περίπτωση του γάμου του με τη Δήμητρα.
Το ραντεβού στη «βίλα»
Οι φυγόκεντρες εξωσυζυγικές πορείες που ακολουθούσε το ζευγάρι μοιραία έπρεπε να διασταυρωθούν. Η σύγκρουση θα ήταν τρομακτική, το ξεκαθάρισμα όμως ήταν απαραίτητο – αν και με κανονικό φόρο αίματος, όπως αποδείχθηκε. Το μεσημέρι της 8ης Δεκεμβρίου 2014 η Δήμητρα συνάντησε τον Θανάση στη «βίλα», όπως ήταν το συνθηματικό για το σπίτι ενός φίλου τους, μια απόμερη μονοκατοικία-καβάντζα τριών υπνοδωματίων, κοινόχρηστη για έναν ορισμένο κύκλο παράνομων εραστών της περιοχής. Εάν ισχύουν οι μαρτυρίες διαφόρων που έχουν καταθέσει στην Αστυνομία, μέσα σε αυτή τη «βίλα» γίνονταν οργιώδεις συνευρέσεις, ενίοτε και ανταλλαγές ερωτικών συντρόφων.
Σύμφωνα με τους συγγενείς του καπετάνιου και όσα εκμυστηρεύονται στο «ΘΕΜΑ», ο Θανάσης πήγε στη «βίλα» για να συλλάβει τη Δήμητρα επ’ αυτοφώρω με τον εραστή της. Εκείνη ισχυρίζεται το ακριβώς αντίθετο. Όπως ήταν αυτονόητο, η απροσδόκητη συνάντηση των συζύγων ήταν η θρυαλλίδα πριν από την έκρηξη μιας ακόμη φιλονικίας, η οποία όμως διακόπηκε από τον ήχο του SMS στο περιβόητο κινητό του Θανάση: η Δήμητρα άρπαξε αμέσως από τα χέρια του το τηλέφωνο και διάβασε το μήνυμα.
«Ορίστε! Να ποιος απατά και δεν σέβεται το σπίτι του», ούρλιαξε.
Έβριζε στον αέρα και απειλούσε – «πάλι αυτή, πάλι αυτή». Η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο. Ο καπετάνιος τράβηξε το 32άρι περίστροφο και απείλησε τη Δήμητρα Βούλγαρη. Εκείνη τον κοίταξε κατάματα, ψύχραιμη και προκλητική, έτοιμη να τα παίξει όλα για όλα. Έπεσε στα γόνατα και του φώναξε:
«Σκότωσέ με. Αν δεν το κάνεις εσύ, θα το κάνω εγώ».
Τον αιφνιδίασε. Και του άρπαξε το όπλο. Ο Θανάσης κοιτούσε τη γυναίκα του με απορία, κεραυνόπληκτος. Τότε εκείνη απλώς τράβηξε τη σκανδάλη, σύμφωνα με την Αστυνομία. Και την ξανατράβηξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου