Θα μιλήσει ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας
της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα:
Ενέργεια στο καπιταλισμό εμπόρευμα, στο σοσιαλισμό κοινωνικό αγαθό.
Αμέσως μετά θα ακολουθήσει συνεστίαση στο κέντρο του Γρύλου
Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα σε εγχώριες ενεργειακές πηγές.
Βρίσκεται στη 2η θέση στα λιγνιτικά κοιτάσματα της ΕΕ και στην 6η θέση παγκοσμίως.
Διαθέτει και ένα μεγάλο κοίτασμα Τύρφης στη περιοχή των Φιλίππων.
Διαθέτει υψηλό αιολικό και ηλιακό δυναμικό, πηγές γεωθερμίας και πιθανά πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.
Και όμως.
Οι λαϊκές ανάγκες σε ενέργεια και θέρμανση δεν καλύπτονται αφού:
Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού:
- Βρίσκονται σε καθεστώς «ενεργειακής φτώχειας».
- Καλούνται να πληρώσουν μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους για ηλεκτρικό ρεύμα και θέρμανση.
- Οι αυξήσεις στο οικιακό τιμολόγιο για ηλεκτρικό ρεύμα φθάνουν το 70%.
Την ίδια ώρα που τα μονοπώλια στο κλάδο θησαυρίζουν.
· Η ΔΕΗ υπογράφει συμβάσεις με μεγάλες βιομηχανίες με μεγάλες εκπτώσεις στη χρέωση ηλεκτρισμού στην υψηλή τάση.
· Το κράτος αγοράζει υποχρεωτικά και με προνομιακούς όρους ενέργεια από τους ιδιωτικούς ομίλους, χωρίς εκείνοι να έχουν καν την υποχρέωση φυσικής παράδοσης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.
· Ιδιωτικοί όμιλοι επιχορηγούνται με δις ευρώ ιδιαίτερα στο τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). (Στη Περιφέρεια Πελοποννήσου 27 ανεμογεννητριάδες από τους 105 που έχουν πάρει άδεια από την ΡΑΕ, τώρα στη περίοδο της Κρίσης έχουν επιχορηγηθεί με 232.990.025 ευρώ).
Εργαζόμενοι άνεργοι, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι.
Στα πλαίσια της αγοράς και των κερδών δεν μπορεί να υπάρχει ενεργειακός σχεδιασμός, που να διασφαλίζει τη λαϊκή ευημερία.
Ο κάθε όμιλος επενδύει και χρησιμοποιεί το καύσιμο με κριτήριο τον ανταγωνισμό και τη μέγιστη κερδοφορία.
Το αστικό κράτος εξυπηρετεί αυτήν ακριβώς την ανάγκη των μονοπωλίων. Δεν μπορεί και δεν θέλει να βάλει όρια και κανόνες, που θα εμποδίζουν τα κέρδη των επιχειρηματιών.
Γι΄αυτό είτε με την κρατική μορφή, είτε με ιδιωτική μορφή, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί στο σημερινό σύστημα η λαϊκή ανάγκη για φθηνή ενέργεια.
Η πολιτική της ΕΕ, που έχουν ακολουθήσει όλες οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα έχει ως αποτέλεσμα:
· Τη μείωση της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη στο 29% (όσο ήταν και το 1967 που δεν υπήρχε ανάπτυξη λιγνιτικών σταθμών) από το 85% που ήταν πριν την απελευθέρωση της Ηλεκτρικής Ενέργειας.
· Την ουσιαστική διακοπή της λειτουργίας σύγχρονων μονάδων φυσικού αερίου.
· Την πολύ μικρή αξιοποίηση των υδροηλεκτρικών δυνατοτήτων της χώρας.
Θέλουν να παραδώσουν τον ενεργειακό πλούτο της χώρας στο μεγάλο κεφάλαιο.
Μπορούμε και σήμερα.
Πριν από 100 χρόνια, με εκείνο το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνικής, η εργατική εξουσία στη Σοβιετική Ενωση κατάφερε σε 10 χρόνια, με το σοσιαλιστικό τρόπο παραγωγής, να ξεπεράσει την οικονομική καθυστέρηση που είχε παραλάβει από την τσαρική Ρωσία, κατάφερε να εξασφαλίσει την κάλυψη των λαϊκών αναγκών μέσα από την επίτευξη του εξηλεκτρισμού όλων των περιοχών, την κατασκευή μεγάλων έργων όπως περιφερειακών ηλεκτρικών σταθμών, υδροηλεκτρικά φράγματα, εγκαθίδρυση πολύ πρωτοποριακών για την εποχή συστημάτων τηλεθέρμανσης, που εξασφάλιζαν φθηνή ενέργεια και θέρμανση για όλο το λαό.
Το 1947 η ΕΣΣΔ κατέχτησε την 1η θέση στην Ευρώπη και την 2η στο κόσμο στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Μπορούμε με το ΚΚΕ.
Γιατί με το νέο κομμουνιστικό τρόπο παραγωγής, ο κεντρικός σχεδιασμός της εργατικής εξουσίας, μέσω του ενιαίου αποκλειστικά κρατικού φορέα ενέργειας, μπορεί να αναπτύξει τις παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα και να ικανοποιεί συνδυασμένα το σύνολο των λαϊκών αναγκών δηλαδή:
α) Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας.
β) Την εξασφάλιση επαρκούς λαϊκής κατανάλωσης η οποία θα κατοχυρώνει στη πράξη την ενέργεια ως κοινωνικό αγαθό.
γ) Τη διασφάλιση της υποδομής για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας, τη σχεδιασμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών και κλάδων.
δ) Την ασφάλεια των εργαζόμενων του κλάδου αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον.
Τώρα συσπείρωση, συμπαράταξη με το ΚΚΕ που μπαίνει μπροστά στην πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ενάντια στη ΝΔ και όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, του αντικομμουνισμού και της αντίδρασης. Ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του εργαζόμενου λαού, για άλλη εξουσία – εργατική, για το σοσιαλισμό.
Οκτώβρης 2017
Αμέσως μετά θα ακολουθήσει συνεστίαση στο κέντρο του Γρύλου
Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα σε εγχώριες ενεργειακές πηγές.
Βρίσκεται στη 2η θέση στα λιγνιτικά κοιτάσματα της ΕΕ και στην 6η θέση παγκοσμίως.
Διαθέτει και ένα μεγάλο κοίτασμα Τύρφης στη περιοχή των Φιλίππων.
Διαθέτει υψηλό αιολικό και ηλιακό δυναμικό, πηγές γεωθερμίας και πιθανά πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.
Και όμως.
Οι λαϊκές ανάγκες σε ενέργεια και θέρμανση δεν καλύπτονται αφού:
Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού:
- Βρίσκονται σε καθεστώς «ενεργειακής φτώχειας».
- Καλούνται να πληρώσουν μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους για ηλεκτρικό ρεύμα και θέρμανση.
- Οι αυξήσεις στο οικιακό τιμολόγιο για ηλεκτρικό ρεύμα φθάνουν το 70%.
Την ίδια ώρα που τα μονοπώλια στο κλάδο θησαυρίζουν.
· Η ΔΕΗ υπογράφει συμβάσεις με μεγάλες βιομηχανίες με μεγάλες εκπτώσεις στη χρέωση ηλεκτρισμού στην υψηλή τάση.
· Το κράτος αγοράζει υποχρεωτικά και με προνομιακούς όρους ενέργεια από τους ιδιωτικούς ομίλους, χωρίς εκείνοι να έχουν καν την υποχρέωση φυσικής παράδοσης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.
· Ιδιωτικοί όμιλοι επιχορηγούνται με δις ευρώ ιδιαίτερα στο τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). (Στη Περιφέρεια Πελοποννήσου 27 ανεμογεννητριάδες από τους 105 που έχουν πάρει άδεια από την ΡΑΕ, τώρα στη περίοδο της Κρίσης έχουν επιχορηγηθεί με 232.990.025 ευρώ).
Εργαζόμενοι άνεργοι, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι.
Στα πλαίσια της αγοράς και των κερδών δεν μπορεί να υπάρχει ενεργειακός σχεδιασμός, που να διασφαλίζει τη λαϊκή ευημερία.
Ο κάθε όμιλος επενδύει και χρησιμοποιεί το καύσιμο με κριτήριο τον ανταγωνισμό και τη μέγιστη κερδοφορία.
Το αστικό κράτος εξυπηρετεί αυτήν ακριβώς την ανάγκη των μονοπωλίων. Δεν μπορεί και δεν θέλει να βάλει όρια και κανόνες, που θα εμποδίζουν τα κέρδη των επιχειρηματιών.
Γι΄αυτό είτε με την κρατική μορφή, είτε με ιδιωτική μορφή, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί στο σημερινό σύστημα η λαϊκή ανάγκη για φθηνή ενέργεια.
Η πολιτική της ΕΕ, που έχουν ακολουθήσει όλες οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα έχει ως αποτέλεσμα:
· Τη μείωση της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη στο 29% (όσο ήταν και το 1967 που δεν υπήρχε ανάπτυξη λιγνιτικών σταθμών) από το 85% που ήταν πριν την απελευθέρωση της Ηλεκτρικής Ενέργειας.
· Την ουσιαστική διακοπή της λειτουργίας σύγχρονων μονάδων φυσικού αερίου.
· Την πολύ μικρή αξιοποίηση των υδροηλεκτρικών δυνατοτήτων της χώρας.
Θέλουν να παραδώσουν τον ενεργειακό πλούτο της χώρας στο μεγάλο κεφάλαιο.
Μπορούμε και σήμερα.
Πριν από 100 χρόνια, με εκείνο το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνικής, η εργατική εξουσία στη Σοβιετική Ενωση κατάφερε σε 10 χρόνια, με το σοσιαλιστικό τρόπο παραγωγής, να ξεπεράσει την οικονομική καθυστέρηση που είχε παραλάβει από την τσαρική Ρωσία, κατάφερε να εξασφαλίσει την κάλυψη των λαϊκών αναγκών μέσα από την επίτευξη του εξηλεκτρισμού όλων των περιοχών, την κατασκευή μεγάλων έργων όπως περιφερειακών ηλεκτρικών σταθμών, υδροηλεκτρικά φράγματα, εγκαθίδρυση πολύ πρωτοποριακών για την εποχή συστημάτων τηλεθέρμανσης, που εξασφάλιζαν φθηνή ενέργεια και θέρμανση για όλο το λαό.
Το 1947 η ΕΣΣΔ κατέχτησε την 1η θέση στην Ευρώπη και την 2η στο κόσμο στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Μπορούμε με το ΚΚΕ.
Γιατί με το νέο κομμουνιστικό τρόπο παραγωγής, ο κεντρικός σχεδιασμός της εργατικής εξουσίας, μέσω του ενιαίου αποκλειστικά κρατικού φορέα ενέργειας, μπορεί να αναπτύξει τις παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα και να ικανοποιεί συνδυασμένα το σύνολο των λαϊκών αναγκών δηλαδή:
α) Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας.
β) Την εξασφάλιση επαρκούς λαϊκής κατανάλωσης η οποία θα κατοχυρώνει στη πράξη την ενέργεια ως κοινωνικό αγαθό.
γ) Τη διασφάλιση της υποδομής για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας, τη σχεδιασμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών και κλάδων.
δ) Την ασφάλεια των εργαζόμενων του κλάδου αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον.
Τώρα συσπείρωση, συμπαράταξη με το ΚΚΕ που μπαίνει μπροστά στην πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ενάντια στη ΝΔ και όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, του αντικομμουνισμού και της αντίδρασης. Ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του εργαζόμενου λαού, για άλλη εξουσία – εργατική, για το σοσιαλισμό.
Οκτώβρης 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου