Πλαίσιο Συνεργασιών
Συμπληρώνονται έξι χρόνια από την εκδήλωση της κρίσης.
Της βαθύτερης κρίσης από το 1974.
Και δυστυχώς, παρά τη μεγάλη προσαρμογή που πετύχαμε μόλις τα δύο πρώτα χρόνια, δεν υπάρχει βεβαιότητα εξόδου από την κρίση.
Αντιθέτως, ακόμη και η συμφωνία που επετεύχθη πρόσφατα, δεν περιόρισε την ένταση της αβεβαιότητας που συνεχίζει να κυριαρχεί.
Οι αιτίες πολλές και γνωστές.
Είναι οι ίδιες που μας οδήγησαν στην κρίση και ένα βήμα πριν από μια εθνική καταστροφή.
Και όλες, συνηγορούν στην αναξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος.
Ενός πολιτικοοικονομικού συστήματος παρασιτικού, πελατειακού, που συνεχίζει να παράγει ανισότητες και αδικίες.
Ενός συστήματος, που συναλλάσσεται με μεγάλα και μικρά κατεστημένα σε βάρος των πολλών. Ενός συστήματος, που προσφέρει προνόμια σε ορισμένους και δεν νομοθετεί κανόνες ίδιους για όλους.
Το 2009, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που ανήγαγε τον πελατειασμό σε επιστήμη.
Αποτέλεσμα; Υπερδιπλασιασμός του χρέους και μόνο τον τελευταίο χρόνο, της διακυβέρνησης Καραμανλή, έλλειμμα 36 δις Ευρώ.
Το πρωτογενές έλλειμμα και μόνο, περίπου 25 δις Ευρώ, ήταν ίσο με 10 ΕΝΦΙΑ.
Μια Κυβέρνηση που καταρράκωσε την αξιοπιστία της χώρας αποστέλλοντας ψεύτικα στοιχεία για το μέγεθος του ελλείμματος και την πραγματική οικονομική κατάσταση, καθιστώντας την Ελλάδα αναξιόχρεη.
Η κατάληξη; Αναγκαστικός δανεισμός.
Σήμερα; Και πάλι, αναγκαστικός δανεισμός.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Όλα όσα ακούστηκαν στο μεσοδιάστημα, επί πέντε χρόνια, απεδείχθησαν μύθοι και συνωμοσιολογίες.
Όλα κατέπεσαν.
Όσοι κατέφυγαν στα ψέματα και καλλιέργησαν μύθους προκειμένου να κερδίσουν πολιτικά οφέλη, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα.
Πολιτικό Πλαίσιο
1. Η Ελλάδα έχει γνωρίσει δυσκολίες και έχει αντιμετωπίσει κρίσεις σε διάφορες ιστορικές περιόδους. Η συνεννόηση και η ομοψυχία ήταν ο καταλύτης και ο οδηγός για την υπέρβαση της κρίσης. Αντιθέτως, η δημαγωγία, ο μικροκομματικός φανατισμός και ο διχασμός του λαού, οδηγούσαν, τελικώς, σε αδιέξοδο και συχνά σε εθνική τραγωδία.
Γιατί 5 χρόνια θέλησαν να χωρίσουν τους Έλληνες σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς;
Γιατί βόλευε τις πολιτικές τους φιλοδοξίες για την κατάκτηση της εξουσίας.
Και η ΝΔ αρχικά και ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, υπηρέτησαν αυτή τη λογική.
Αυτά πληρώνει σήμερα ο Ελληνικός λαός.
Την με πάση θυσία αναρρίχησή τους σε θώκους εξουσίας στην πλάτη του Ελληνικού λαού.
Δικαίωση των θυσιών του Ελληνικού λαού θα έρθει.
Θα έρθει όμως μόνο εάν γίνουν οι μεγάλες προοδευτικές αλλαγές.
Όταν όλοι θα κατανοήσουν ότι η κρίση έφερε τα μνημόνια και όχι το αντίθετο.
Όσοι καλλιέργησαν έναν ακήρυχτο εμφύλιο, διχάζοντας τον Ελληνικό λαό, έκαναν έγκλημα.
Σήμερα αυτός ο εμφύλιος άφησε ένα κενό πολιτικής.
Σήμερα αυτό το κενό αντιμετωπίζει η Ελληνική κοινωνία.
Το μείζον διακύβευμα – που αναμένει την απάντησή του:
Μετά τα μνημόνια τι;
Η χώρα πισωγύρισε – και σε νοοτροπίες και στις απαραίτητες προοδευτικές αλλαγές.
Πολώθηκε η κοινωνία – ενώ συγκάλυψαν το πραγματικό πρόβλημα και τις πραγματικές αιτίες.
Με τις πολιτικές τους συγκάλυψαν και διαιώνισαν την πελατειακή διαφθορά, την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία, τη σπατάλη, τον συγκεντρωτισμό του κράτους, την αβελτηρία της γραφειοκρατίας, την αδυναμία της δικαιοσύνης, την αναλγησία του φορολογικού συστήματος, την αναποτελεσματικότητα του κοινωνικού κράτους, τη βαθιά κρίση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Συγκάλυψαν την ανάγκη να σπάσουμε ένα οικονομικό σύστημα παρασιτικό και να αναδομήσουμε τον ιστό της οικονομίας βοηθώντας δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.
Και ιδιαίτερα τη νέα γενιά.
Ανέτρεψαν ή προσπάθησαν να ανατρέψουν ακόμα και μεγάλες αλλαγές που ξεκινήσαμε, όπως της παιδείας, της διαύγειας, της ανοιχτής διακυβέρνησης, της αξιοκρατίας, της αποκέντρωσης, της πράσινης ανάπτυξης.
2. Ο Ελληνικός λαός επιθυμεί να δοθεί τέλος στην αβεβαιότητα που γεννά η πολύπλευρη κρίση.
Θέλει να υπερασπιστεί την ευρωπαϊκή θέση της χώρας και ταυτόχρονα επιζητά μια προοδευτική πολιτική με δημοκρατία και ανάπτυξη, που δεν είναι μόνο λόγια αλλά συγκεκριμένο απτό αποτέλεσμα για τη χώρα και κάθε πολίτη.
3. Ένα πλαίσιο συνεργασίας χρειάζεται να αναγνωρίσει αυτά τα δεδομένα.
Ειδικότερα ότι, η χώρα εξακολουθεί να αδυνατεί να στηριχτεί στις δικές της δυνάμεις.
Για αυτό φτάσαμε στο τρίτο Μνημόνιο.
Γιατί δεν έγιναν όσες αλλαγές ήταν αναγκαίες, ώστε η χώρα να μπορεί να προσφύγει στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου, με αποτέλεσμα να συνεχίζει με αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίζει την κάλυψη των χρηματοδοτικών της αναγκών.
Οι Προτεραιότητές μας
- Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι αναγκαίο να γίνει σοβαρή αξιολόγηση του τρίτου μνημονίου, για να διασφαλίσουμε ότι, περιλαμβάνει όλες εκείνες τις αλλαγές που στο τέλος της διαδρομής θα βοηθήσουν την Ελλάδα να βγει από την κρίση.
- Σήμερα είναι αναγκαία μια εθνική συμφωνία που θα στηρίζεται σε αυστηρές προϋποθέσεις.
Μια συμφωνία που θα βασίζεται στα πραγματικά αίτια που οδήγησαν στην κρίση και στη διατύπωση προτάσεων για την έξοδο από αυτήν που θα αξιοποιούν τις πραγματικές δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και των πολιτών της.
Όχι βασισμένη σε ψευτοδιλήμματα και στην ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση μνημονιακών αντι-μνημονιακών πολιτικών.
Ευρύτατη συναίνεση μπορούσε να υπάρξει γύρω από ένα Ελληνικό Σχέδιο. Σχέδιο που θα στηρίξει τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου – όχι τις δυνάμεις που ενέπαιξαν τον Ελληνικό λαό, όχι τις δυνάμεις που δεν χτίζουν σε αλήθειες. Σχέδιο που θα απελευθερώνει από αβελτηρίες ενός συγκεντρωτικού κράτους και ενός πελατειακού συστήματος. Αυτό που καθηλώνει την πρωτοβουλία, την κοινωνία των πολιτών, τη νέα γενιά.
Η νέα γενιά πρέπει να μπει μπροστά στον αγώνα αποκάλυψης της αλήθειας αλλά και των πολλών δυνατοτήτων της χώρας και της νεολαίας.
Και να συμβάλει στην οικοδόμηση μιας δημιουργικής Ελλάδας.
Δεν πρέπει να συνθλίβεται στην άγονη και καταστροφική αντιπαράθεση μίσους και πίκρας, ούτε παραίτησης, ούτε και αναζήτησης αποδιοπομπαίων τράγων – που επίσης ισοδυναμεί με παραίτηση.
- Απαραίτητο είναι να κατοχυρωθούν, να συνεχισθούν και να ολοκληρωθούν, οι μεγάλες θεσμικές αλλαγές που ξεκίνησαν το 2009-11.
Όπως της διαύγειας, της αξιοκρατίας, της ανοιχτής διακυβέρνησης, της αλλαγής στην παιδεία, της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, της αποκέντρωσης εξουσιών και πόρων στην περιφέρεια, της ομαλής ένταξης μεταναστών στην Ελληνική κοινωνία, της οργάνωσης ενός διαφανούς, αποτελεσματικού και δίκαιου φορολογικού συστήματος, των τομών στη Δικαιοσύνη, ώστε να λειτουργεί σωστά και να αποδίδει το δίκιο μέσα σε τακτό χρονικό διάστημα, την αλλαγή του πολιτικού συστήματος, ώστε να απεξαρτηθεί από δουλείες και πελατειακές υποχρεώσεις που υπονομεύουν το δημόσιο καλό.
Αλλαγές που θα εμβαθύνουν τη συμμετοχική δημοκρατία και θα παρέχουν όλο και περισσότερο τη δυνατότητα στον Πολίτη να καταθέτει άμεσα τις απόψεις και τις προτάσεις του, αλλά και να αποφασίζει κυρίαρχα και αδιαμεσολάβητα τόσο για μείζονα ζητήματα, όσο και για θέματα της καθημερινότητάς του.
- Απαραίτητο είναι να γίνουν όλες οι αλλαγές που θα προσελκύσουν σοβαρές επενδύσεις για τομείς όπως της πράσινης ανάπτυξης, της ανανεώσιμης ενέργειας, της ποιοτικής στροφής στον τουρισμό (εκπαιδευτικό, ευζωίας, θεραπευτικό κλπ), ιχθυοκαλλιεργειών, διατροφής, βιοτεχνολογίας και ψηφιακών εφαρμογών.
Οι ιδιωτικοποιήσεις να γίνουν με τρόπο που θα δημιουργούν νέες επιχειρηματικές συμμαχίες, θα φέρνουν τεχνογνωσία, θα προστατεύονται οι φυσικοί πόροι και η δυνατότητα να αξιοποιούμε τον πλούτο μας για το δημόσιο καλό.
- Ζήτημα πρωτεύον, η αντιμετώπιση της ανεργίας, ιδιαιτέρως των νέων, με καινοτόμες πολιτικές, αλλά και με τη διαμόρφωση των απαραίτητων θεσμικών εργαλείων για μια εναλλακτική ανάπτυξη, με πράσινο και βιώσιμο πρόσημο.
Όπως και η κατ” απόλυτη προτεραιότητα αντιμετώπιση των μεγάλων ανισοτήτων και της φτώχειας. Απαιτείται όχι μόνον η ύπαρξη πολιτικών εκ μέρους της πολιτείας αλλά και η αναγκαία κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών, προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό δεν σημαίνει την παραίτηση της πολιτείας από τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις της, αλλά την αδήριτη ανάγκη να οικοδομήσουμε μια κοινωνία αλληλεγγύης και ευαισθησίας.
- Η χώρα απαιτείται να πάρει πρωτοβουλίες για την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή που σπαράσσεται από εμφυλίους και συγκρούσεις.
- Ο ρόλος μας στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση του προσφυγικού κύματος που όλο και θα εντείνεται, πρέπει να είναι καθοριστικός και ενεργός.
Η προσέγγιση του μεγάλου αυτού ζητήματος δεν μπορεί να ταυτιστεί με αδιέξοδες πολιτικές του τύπου «χτίζουμε τείχη». Μια νέα ευρωπαϊκή πολιτική απαιτείται σήμερα. Πολιτική που θα εντάσσει σωστά τα προσφυγικά κύματα στην Ένωση χωρίς να δημιουργούνται ρατσιστικά και ξενοφοβικά σύνδρομα.
- Το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής είναι κρίσιμο για την Ελλάδα, τη Μεσόγειο και την Ευρώπη.
Η χώρα μας πρέπει να βρίσκεται στην πρωτοπορία μιας εναλλακτικής αναπτυξιακής πορείας, που αξιοποιεί όλες τις νέες τεχνολογίες για μια ποιοτική και πράσινη ανάπτυξη.
Ο λόγος και η παρουσία μας στα διεθνή φόρα το 2015, πρέπει να είναι ισχυρός.
- Η συμμετοχή μας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη πρέπει να ακολουθηθεί από μια συστηματική προσπάθεια αλλαγών στις πολιτικές και τις συνθήκες για μια Ευρώπη αλληλεγγύης, βιώσιμης ανάπτυξης, εκπαίδευσης και έρευνας, στήριξης νέων επιχειρηματικών σχημάτων – όπως της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, των συνεταιριστικών σχημάτων κλπ.
- Οι βασικές αρχές της ελευθερίας, της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αντιμετώπισης με ισοτιμία και σεβασμό των επιλογών κάθε ατόμου – φιλοσοφικών, ιδεολογικών, πολιτικών, ταυτότητας, σεξουαλικών κλπ.
Διαδικασίες εκλογικής σύμπραξης
Στο πλαίσιο αυτών των θέσεων καταθέτουμε και την πρότασή μας για εκλογική συμπόρευση κομμάτων, κινήσεων και προσωπικοτήτων του προοδευτικού χώρου και μάλιστα, ως την αρχή μόνον για την ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου.
Θεωρούμε ως βασικό πλαίσιο συνεργασίας τα εξής:
- Ο καθένας θα συμμετάσχει σε αυτήν την προσπάθεια με ισοτιμία, με όρους θεσμικής αυτοτέλειας και με αξιοπρέπεια. Σε βάση αξιακή και μόνον με πολιτικούς όρους.
- Από κοινού διαμορφώνουμε το πολιτικό πλαίσιο των αρχών και των στόχων της προεκλογικής μας συνεργασίας.
- Οι υποψήφιοι στους συνδυασμούς να ορισθούν με ανοιχτή εκλογική διαδικασία από την βάση (με πρόνοια να υπάρξει ισορροπημένη συμμετοχή όλων των κομμάτων κινήσεων και προσωπικοτήτων της σύμπραξης, με διαδικασία που θα διέπεται από τις αρχές της αξιοκρατίας, της επιστημονικής και κοινωνικής καταξίωσης, της ιστορικής διαδρομής και προσφοράς κάθε υποψηφίου. Δεν μπορεί να είναι μια διαδικασία διευθέτησης προσωπικών υπολογισμών και επιδιώξεων).
- Σε κάθε περίπτωση το κάθε κόμμα ή κίνηση έχει την αποκλειστική ευθύνη να προτείνει αυτοτελώς τους δικούς του υποψηφίους στη διαδικασία αυτή.Η προεκλογική συνεργασία πρέπει να θεωρηθεί το πρώτο βήμα μιας διαδικασίας σύγκλισης του ευρύτερου προοδευτικού χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Η πρωτοβουλία για την ανασύσταση του προοδευτικού χώρου σε μια πολιτική και κομματική έκφραση αφορά τους πάντες – χωρίς αποκλεισμούς και προαπαιτούμενα.
Είναι πράξη ιστορικής ευθύνης τώρα που όλοι έχουμε διδαχθεί και έχουμε μάθει για το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα για να πετύχει.
Είναι πράξη πατριωτική για την κυριαρχία της Ελλάδας και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου