Της Κέλλυς Δημητρούλια
Σημαντική πάντως λύση εκτιμά πως θα είναι ο κάθε δήμος να εκδίδει τις άδειες της περιοχής του και η υπηρεσία Υδάτων να ελέγχει. Πάνω από 26.000 φάκελοι εκκρεμούν για αδειοδότηση γεωτρήσεων και πηγαδιών στην Διεύθυνση Υδάτων Πελοποννήσου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίων Νήσων, στην Τρίπολη, για την περιοχή της Πελοποννήσου, μόνο.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του λιγοστού προσωπικού -καθώς μόνο 5 μηχανικοί δίνουν μάχη με τον τεράστιο πραγματικά όγκο δουλειάς- είναι αδύνατον να προλάβουν τις ασφυκτικές προθεσμίες.
Ο διευθυντής της υπηρεσίας, Δημήτρης Μήλιος, σχολιάζει πως δυστυχώς δεν εκμεταλλεύτηκε η Πολιτεία σωστά τη δυνατότητα μετακίνησης προσωπικού, με συνέπεια σε άλλες υπηρεσίες να είναι υπεράριθμο και σε άλλες ελάχιστο.
Η συγκεκριμένη υπηρεσία εξέδωσε 57 άδειες το 2013, 500 το 2014 και 1.000 το 2015. «Αυτό είναι ένα “τίποτα” στην κατάσταση που επικρατεί, αφού αυτή τη στιγμή 26.000 φάκελοι που ήρθαν μέσα στο 2015 είναι σε εκκρεμότητα, και αναμένονται άλλες 14.000 – 15.000 φάκελοι που και αυτοί δεν ανταποκρίνονται στο σύνολο των σημείων υδροληψίας που υπάρχουν στην Πελοπόννησο».
Σε μια προσπάθειά του να πείσει τους χρήστες νερού να δηλώσουν τις πηγές υδροληψίας τους για να υπάρξει μια αξιολόγηση της κατάστασης και ορθή χρήση νερού, σχολιάζει πως «oι μεγαλύτεροι πόλεμοι έγιναν για το νερό. Είναι ένας θησαυρός που στην Ελλάδα δεν το έχουμε εκτιμήσει». Αναγνωρίζει πως «o κόσμος ακόμα φοβάται να δηλώσει τις γεωτρήσεις του», πράγμα που εκτιμά πως «πηγάζει από τη φιλοσοφία του κόσμου ότι το νερό του ανήκει. Ανήκει όμως στην Πολιτεία και ο πολίτης το χρησιμοποιεί».
Όπως εξηγεί, η σωστή διαχείριση του νερού «θα μας αποτρέψει από την έλλειψη». Ηδη μάλιστα καταγράφεται έλλειψη, όπως στην περιοχή του Παμίσου, στην περιοχή μας, καθώς γίνεται ασύστολη χρήση του νερού, αν και γίνεται προσπάθεια και από μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες για την επαναχρησιμοποίησή του, την ώρα όμως που πολλοί αγρότες συνεχίζουν να ποτίζουν μέρα μεσημέρι, όταν το 80% του νερού δε φτάνει στο έδαφος.
«Το νερό δεν είναι ατελείωτο» επισημαίνει και αναφέρεται στο μείζον ζήτημα της ποιότητας, αφού η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, «όπως στο Αργολικό πεδίο». «Αφήσαμε τους αγρότες μας, δεν τους ενημερώσαμε για μια σωστή καλλιέργεια. Παρατηρείται ακόμα και υφαλμύρωση», όπως σε περιοχές της Λακωνίας και της Τροιζηνίας, λόγω υπεράντλησης, σημειώνει.
Οσον αφορά στην τιμολόγηση του νερού, ο κ. Μήλιος εξηγεί πως υπάρχει οδηγία της Ε.Ε. για την ποσότητα πάνω από εκείνη που χρειάζεται κάποιος παραγωγός. «Οι αγρότες που χρησιμοποιούν το νερό για την καλλιέργειά τους και δεν το πωλούν δεν έχουν πρόβλημα», επισημαίνει.
Είναι δε κατηγορηματικός πως «θα πρέπει όλοι να τις δηλώσουν «γιατί κάποια στιγμή θα κοπεί το ρεύμα». Σημειώνει δε πως ήδη έχει μειωθεί σημαντικά το πρόστιμο για εκείνους που δεν έχουν δηλώσει τις υδροληψίες τους. «Είναι μονόδρομος γιατί υπάρχει και η σπάθη των προστίμων της Ε.Ε.», τονίζει.
Στην Πελοπόννησο πάντως υπολογίζεται πάνω από 40.000.000 κυβικά η χρήση του νερού σε ετήσια βάση. «Αν τιμολογηθεί με 1 λεπτό το κυβικό είναι ένα πολύ μεγάλο ποσό» παρατηρεί κι εξηγεί πως η Πολιτεία πρέπει να κυνηγήσει και προγράμματα για την επαναχρησιμοποίηση του νερού, ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής για τα εξαιρετικά προϊόντα όλης της περιοχής. Σχολιάζει δε πως πολλοί αγρότες δεν είχαν γνώση ούτε καν των προγραμμάτων εξηλεκτρισμού, ενώ παρατηρεί πως είναι λάθος η ενιαία ποσότητα κατανάλωσης νερού για όλη την Ελλάδα, τονίζοντας την ανάγκη να καθοριστεί πόσο νερό χρειάζεται η κάθε περιοχή, για την κάθε καλλιέργεια.
Πηγή ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Είναι δε κατηγορηματικός πως «θα πρέπει όλοι να τις δηλώσουν «γιατί κάποια στιγμή θα κοπεί το ρεύμα». Σημειώνει δε πως ήδη έχει μειωθεί σημαντικά το πρόστιμο για εκείνους που δεν έχουν δηλώσει τις υδροληψίες τους. «Είναι μονόδρομος γιατί υπάρχει και η σπάθη των προστίμων της Ε.Ε.», τονίζει.
Στην Πελοπόννησο πάντως υπολογίζεται πάνω από 40.000.000 κυβικά η χρήση του νερού σε ετήσια βάση. «Αν τιμολογηθεί με 1 λεπτό το κυβικό είναι ένα πολύ μεγάλο ποσό» παρατηρεί κι εξηγεί πως η Πολιτεία πρέπει να κυνηγήσει και προγράμματα για την επαναχρησιμοποίηση του νερού, ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής για τα εξαιρετικά προϊόντα όλης της περιοχής. Σχολιάζει δε πως πολλοί αγρότες δεν είχαν γνώση ούτε καν των προγραμμάτων εξηλεκτρισμού, ενώ παρατηρεί πως είναι λάθος η ενιαία ποσότητα κατανάλωσης νερού για όλη την Ελλάδα, τονίζοντας την ανάγκη να καθοριστεί πόσο νερό χρειάζεται η κάθε περιοχή, για την κάθε καλλιέργεια.
Πηγή ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου