Παρέμβαση, με αφορμή το Δελτίο Τύπου
του Δήμου Μεγαλόπολης,
για την απόφαση του Συμβουλίου
της Επικρατείας (ΣτΕ),
σχετικά με το Χ.Δ.Β.Α.
Εάν κάποια υπόθεση έχει απασχολήσει την κοινωνία της Μεγαλόπολης τόσο έντονα τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια, είναι αυτή της κατασκευής Χώρου Διαχείρισης Βιομηχανικών Αποβλήτων (Χ.Δ.Β.Α.), που σκόπευε η Δ.Ε.Η. Α.Ε. να κατασκευάσει στο Λιγνιτικό Κέντρο Μεγαλόπολης.
Με πρόσχημα τη διαχείριση του αμιαντοτσιμέντου των μονάδων Ι&ΙΙ και μελλοντικά της ΙΙΙ, η Δ.Ε.Η. Α.Ε., από το 2005, με τη συνδρομή της Πολιτείας, επιχείρησε να προωθήσει την κατασκευή Χ.Δ.Β.Α., ο οποίος αποτελούσε ουσιαστικά την κερκόπορτα
για την είσοδο στο λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης επικίνδυνων αποβλήτων άγνωστων ποσοτήτων, ειδών και προελεύσεων.
Το 2007, όταν ανέλαβα αυτή την υπόθεση ως Δήμαρχος Μεγαλόπολης, είχα ένα δίλλημα: να πολεμήσω αυτό το έγκλημα μέχρι εσχάτων ή να το αφήσω να ολοκληρωθεί όπως η Δ.Ε.Η. Α.Ε. και το Υπουργείο Περιβάλλοντος επιδίωκαν, αποδεχόμενος οικονομικά ανταλλάγματα για τον τόπο (χρηματοδότηση της αποκατάστασης του αρχαίου Θεάτρου Μεγαλόπολης).
Επέλεξα την πρώτη οδό, έχοντας κατά νου ότι το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα δε θα ήταν άμεσα ορατό στους πολίτες, δε θα ήταν κάποιο «έργο βιτρίνας». Αφιέρωσα ατελείωτες ώρες, μαζί με τους συνεργάτες μου, για να αντιμετωπίσω αυτή την απειλή, για το περιβάλλον μας, για την υγεία μας, για την εικόνα αυτού του τόπου.
Το 2008, τρία χρόνια πριν από την έκδοση της επίμαχης Κοινής Υπουργικής Απόφασης (Κ.Υ.Α.) για την κατασκευή του Χ.Δ.Β.Α., προσέφυγα ως φυσικό πρόσωπο (γιατί δε μπορούσε να γίνει δεκτή η προσφυγή με την ιδιότητά μου ως Δημάρχου) στην Επιτροπή Αναφορών Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κρατώντας ζωντανό το ενδιαφέρον του Ευρωκοινοβουλίου για την υπόθεση έως και σήμερα.
Προσφύγαμε το Σεπτέμβριο του 2011 στο ΣτΕ, δια των έγκριτων νομικών, που οδήγησαν στην φετινή θετική δικαστική έκβαση, για την αναστολή εφαρμογής και την ακύρωση της Κ.Υ.Α., τους οποίους επιλέξαμε και εξουσιοδοτήσαμε για αυτές τις ενέργειες με την αρίθ. 250/2011 Απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Μεγαλόπολης, σε εφαρμογή της αντίστοιχης 298/2011 Απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Κοινοποιήσαμε το δίκαιο του αγώνα μας σε κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς της Χώρας.
Η υπόθεση εκδικάσθηκε στο ΣτΕ μετά από αλλεπάλληλες αναβολές, χωρίς υπαιτιότητα του Δήμου Μεγαλόπολης, και έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα, έστω και μετά από τόσα χρόνια.
Δεν είναι λοιπόν αυτή η επιτυχία αποτέλεσμα των τελευταίων ετών, δεν είναι αποτέλεσμα ενεργειών του σημερινού Δημάρχου Μεγαλόπολης, όπως τεχνηέντως επιχείρησε να πείσει τους Μεγαλοπολίτες με το πρόσφατο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε.
Δε θα είχα σκοπό να προβώ σε αυτή την αναφορά, εάν δεν ενεργούσε με αυτό τον τρόπο η Δημοτική Αρχή. Μου αρκεί που δικαιώθηκε ο τόπος και οι πολίτες με αυτή τη δικαστική απόφαση, η οποία δίνει ελπίδα ότι η Δικαιοσύνη ορισμένες φορές στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.
Ωστόσο, λόγω της προσπάθειας της Δημοτικής Αρχής να καπηλευτεί τον αγώνα μας και της επαίσχυντης επισήμανσης που περιλαμβάνεται στο Δελτίο Τύπου, ότι με αντίστοιχους αγώνες μπορούν να κερδηθούν και άλλες μάχες, όταν τέτοιες δεν έχει δώσει ούτε για την πώληση των Μονάδων της Δ.Ε.Η., ούτε για το ΧΥΤΕΑ που εξακολουθεί να επικρέμαται στα κεφάλια μας, καθώς και για άλλες εκκρεμείς και σοβαρές υποθέσεις, μου ήταν αδύνατον να μην παρέμβω.
Ευχαριστώ θερμά τους νομικούς που συνέβαλαν τα μέγιστα σε αυτή τη δικαστική νίκη, καθώς και τους πολίτες και τους συλλογικούς φορείς, ιδιαίτερα την Παρεμβατική Κίνηση Πολιτών Μεγαλόπολης, που στάθηκαν σθεναρά στο πλευρό μας για τον αγώνα που δώσαμε.
Παναγιώτης Γ. Μπούρας
Πρώην Δήμαρχος Μεγαλόπολης
